Practice makes Purrfect

Isang hapon n nmn ng praktis.

Tpos na ang lahat lahat lahat ng kailangan s fourthyear, puro preparations n lng pra s incoming thanksgiving mass at graduation. Ewan ko lng kung may grad ball, pero pakiramdam ko wala. Ngayon wla n kming ginawa kundi kumanta, umawit, at magsing. Yeah. How saya.

Nakakabagot n medyo. Paulit ulit ulit ulit n lng kc. Namimiss ko n tuloy mag aral. Bitin p kc ako s 4th quarter eh. Prang... un n un? Duh. Pis ob keyk. Joke. Pero totoo, bitin pko. Merong mga oras n naiisip ko kung may nakalimutan akong gawin, kso biglang naalala ko n wla n p lng gagawin kc tapos n lhat.

Ang nagsu-sustain n nga lng skin pra pumasok ay ung mga ducrots. Yes, cla n lng. Dhil sobra nilang kailangan ng tulong. Yes, they need help. Bket? Well, sbi nga ng philosophers, teach the ignorant. Especially the hopeless.

Hindi ko alam, pero hanggang ngaun dpa rin nila gets ung ibang bagay bagay. Tpos ung iba p halatang sipsip. Bwiset. Dpat s mga ganun cni cipa n kagad paalis eh, hindi nmin kelangan ng leech.

Ewan ko b. Tuwing naiisip ko ang mga ducrots umiinit ulo ko. Kelangan ko n mag relax. Babay!