Thursday, March 30, 2006

And until we meet again

Warning: Medyo korni pasensya

To all of my batchmates:

Haler. Alumni na tayo! Wuhuuu!

Prang kailan lng... Yak. Masyadong gasgas.

Prang kailan lng praktis p tayo ng praktis ng praktis ng pag mamarch. Tpos biglang kablam! moment n. Prang praktis din. Bwat step, tindig, at paghinga kabisado n.

Pro di lhat. Ung iba sumablay. May nadulas. May nagbow ng pangit. Pro ok lng. Dinagdagan nila ng kulay ang grad. Nyihehehe.

Hindi ako naiyak kanina. Alam ko kayo rin hindi. Cno bng maiiyak pag kakanta k ng we are one nakikita mo picture ng building? Ano un one kayo ng building? Knock knock hus der! Mdm pads kc KJ eh. As in capital KJ. As in KKJ. Korni KJ.

Pero never the mind. Wusshuu! Iwaksi c mdm pads! Sayang lng space s blog ko. Madumihan pa. bat ko b sya nailagay.

Eniwei, mga mahal kong kaibigan, dhil wla nmn akong naibigay n leter s inyo na sana ay gagawin ko p nmn during practices ntin kso di natuloy dhil akala ko nsa bahay lng ako after praktis n alang asayment kso ang nangyari lgi ako nsa labas ng bhay at umuuwi ng late dhil s lhat ng gimik at party at pot sessions at inuman(pero joke lng ung huling 2 ah) hindi ko n ngawa.

Pero ok lng, dhil na realize ko rin nmn n hindi nmn kailangan ng letter just for the sake n may maiwan ako s inyo, dhil kung nging makabuluhan man ako s buhay nio at may ngawa akong maganda s inyo, mauukit n un. Di n kailangan ng letter. Kung after a year malimutan nio nko, e bka pag nkita nio ung letter pampunas nio lng ng pwet nio. Sayang nmn ang talent n binuhos ko dun dba?

Kya pagpasensyahan nio n kung s computer screen nio lng mababasa tong letter ko, mas masaya mag type khit s magsulat eh.

Whew. Cge tma ng warm up. Drama part n.

Gradweyt na pla tayo.

Medyo knina lng nag sink in sken un. Pero handa nko. Wla nmn tayong magagawa dba? Anjan n eh. Ang pangit nmn kung i dedeny deny p. Kya let's face it.

Alam ko, marami s inyo, s atin, di pa feel umalis s hayskul. Eh cno bng gustong umalis? Khit nga ung mga OFW nanghihinayang iwan ang pamilya nila for a couple of years eh, tayo p kya, na wlang kasiguraduhan n may bblikan?

Pero lhat ng simula may wakas. Khit gaano ntin ayaw maghiwalay, nkatakda n yan. Wla ng makapipigil pa. Khit c batman.

Mahirap mawalay sa mga bagay na naka ugalian na. Ung mga tipong, pag pasok mo may mag ha-hi, pag pasok mo may ka kwentuhan k n, pag pasok mo may ka buddy k kagad, pag pasok mo may mag iinspect, pag pasok mo kita mo kagad friends mo. Mahirap iwan un.

Lalong mahirap sa mga taong mahal mo. Ung d mo n halos mahagilap ung mga taong dati'y di maalis s tabi mo. Ung tipong alam hanggang dulo ng kaluluwa mo. Ung tipong anjan pag kinikilig ka, anjan pag nasawi ka, anjan pag nauutot k. Ung anjan na laging handang ilaglag ka, tpos itayo k ulit, tpos laglag n nmn. Ung tipong mas k p nia kaysa s pagkilala mo s sarili mo.

S pagtahak ntin s kolehiyo, mawawalay tayo sa 2 bagay n yan. Ung tipong kinidnap k ng alien at dinala s planeta nila. Ganun.

At ang pagtapos ng ating graduation ang tanda ng pagtapos ng hayskul. At simula ng pagtahak ntin s kolehiyo. Wla tayong magagawa, lhat tayo iba, bawat isa may pangarap, may gustong mangyari s buhay niya.

Cguro hindi n tayo ganun kadalas magkita, cguro hindi n rin tayo ganun makakapag usap, cguro hindi nio na maririnig ang angelic n boses ko. Cguro rin wla ng biglang hahawak s balikat nio n prang stranger pero nang gugulat lng, wla n ring magsasabi ng "HALER!" at "WATEVER!" Wla n rin ung malikot ung labi tuwing wlang magawa.

Mamimiss ko kayo.

Alam ko rin n mamimiss nio ako. Cno bng fan ang di namimiss ang idol nia dba?

Pero seryoso nga.

Sa totoo lng, accdg to my studies, kya maraming ayaw matapos ang hayskul eh dhil iniisip nila n ang pagtapos ng hayskul kalimutan n. Pro hindi. Ang totoo, nsa sten nmn yan kung kakalimutan ntin ung isa't isa dba? Tayo lng mag dedesisyon yan, wla ng iba.

Ayokong sbihin n hindi ko kayo makakalimutan lhat, dhil hindi rin nmn ako cgurado. At kau din, hindi nmn cguro lhat s inyo matatandaan ako. Cno bng makakapagsabi dba? Bka isang araw magka amnesia ako, hu knows?

Pero kung mangyari man na magka amnesia ako at nakita kita, cguro di kita papansinin, at ikaw din dhil cgurado ako n di n ganito itsura ko sa panahong un di mo rin ako papansinin. Pero sa sandali mag salubong tayo, cgurado akong mag iiba ang pintig ng pulso ko, dhil khit na nakalimutan k ng isip ko, hindi ka makakalimutan ng puso ko.

======================

Hapi Grad.

No comments: